New work

Manolo Mesa
Manolo Mesa begon in 2002 met het schilderen van graffiti in zijn geboorteplaats El Puerto de Santa María. Pas toen hij in 2008 aan de Universiteit voor Schone Kunsten in Sevilla ging studeren, besloot hij de meer traditionele wereld van graffiti achter zich te laten voor een meer genuanceerde verkenning van objecten, herinneringen en cultureel erfgoed.
Manolo staat algemeen bekend om zijn grootschalige muurschilderingen met keramische vazen, kruiken en gebruiksvoorwerpen voor in huis. Deze ogenschijnlijk eenvoudige voorwerpen, vaak afkomstig uit familiecollecties of tweedehandsmarkten, hebben een grote symbolische betekenis. Voor Manolo belichamen ze sporen van identiteit, alledaagse geschiedenis en collectief geheugen. Door eenvoudige, vaak over het hoofd geziene voorwerpen uit te vergroten, daagt hij ons uit om na te denken over herinneringen, erfgoed en de stille schoonheid van het alledaagse.

James Colomina (France, 1974)
James Colomina is een beeldhouwer die zich zorgen maakt om thema’s als consumentisme, massamanipulatie, de onderdrukking van kinderen, racisme, armoede, het lot van migranten en stedelijke vervuiling. Hij begon met street art om domheid en wreedheid aan de kaak te stellen.

Xavier Schipani
'Hung Around, To Hold You' 2025
Beeldend kunstenaar en transactivist Xavier Schipani verkent thema's als queer identiteit, het transmannelijke lichaam, seksualiteit, herinnering en taal. Zijn werk draait om vragen over genderidentiteit, het bewijs van bestaan, de transformerende kracht van representatie en de emotionele weerklank van zijn ervaringen als transman. Zijn figuren stralen een gevoel van verlangen, verkenning en emotionele nieuwsgierigheid uit, waardoor de kijker wordt uitgenodigd om zich net zo kwetsbaar op te stellen als hijzelf.
Het kleurenpalet van het werk verwijst rechtstreeks naar Pablo Picasso's Guernica, een schilderij dat een oorlogsgebied na een bombardement weergeeft. Xavier vergelijkt het lichaam van een transman in beroering met een slagveld. Leden van de transgemeenschap worden aangevallen. Hij vindt het belangrijk voor zichzelf en de leden van zijn gemeenschap om elkaar vast te houden en dichter bij elkaar te komen in deze tijden. De tederheid tussen de figuren in zijn werk komt voort uit pijn en de weigering om zich aan angst te onderwerpen.

Isaac Cordal (Spanje, 1974)
Isaac Cordal creëert beeldhouwwerk, installaties en foto’s in openbare en tentoonstellingsruimtes. Zijn serie Cement Eclipses begon in 2006 als nomadisch project en is nog steeds in ontwikkeling. De kleine beeldjes – doorgaans zakenmannen in grijze pakken of anonieme bureaucraten van slechts 15 tot 25 cm – worden geplaatst in scheuren, krochten, daken of andere gemiste hoeken, en vervolgens gefotografeerd om het werk compleet te maken. Deze scènes dienen als metaforen voor hedendaagse maatschappelijke kwesties en verkennen thema's als macht, vervreemding, bureaucratie, klimaatverandering en menselijke kwetsbaarheid. Isaac nodigt ons uit om stil te staan bij de onzichtbare kosten van de moderne samenleving en de kwetsbaarheid van het menselijk bestaan.
In totaal zijn er vijftien werken in STRAAT geïnstalleerd. Deze werken zijn speciaal voor ons museum gemaakt.
